• * غزل 482 *

1-ایدِل بِکویِ عِشق، گُذاری نمیکُنی

                       اَسباب جَمع داری و کاری نمیکنی

چوگانِ کام در کَف و گویی نِمیزَنی

                    بازی چُنین به دَست و شِکاری نمیکنی

میدان به کامِ خاطِر وگویی نِمیزَنی

                            بازِ ظَفَر به دَست و شِکاری نمیکنی

2-چوگانِ حُکم در کَف و گویی نِمیزَنی

                            بازِ ظَفَر به دَست و شِکاری نمیکنی

این خون که موج میزَنَدَت دَر جگر چرا

                        در کارِ رنگِ رویِ نِگاری نمیکنی

این خون که موج میزند اندَر جگر ترا

                        در کارِ رنگِ رویِ نِگاری نمیکنی

3-این خون که موج میزند اندَر جگر ترا

                        در کارِ رنگ و بویِ نِگاری نمیکنی

4-مُشکین از آن نشد دَمِ خُلقَت که چون صَبا

                  بر خاکِ کویِ دوست گُذاری نمیکنی

*گر دیگران به جان غَمِ جانان خریده اند

                     ایدل تو این معامله باری نمی کنی

5-ترسَم کَزین چَمَن نَبَری آستینِ گُل

                           کز گُلشَنَش تَحَمُّلِ خاری نمیکنی

در آستینِ کامِ تو، صَد نافه مُدرَجَست

                            وان را فِدایِ طُرِّة یاری نمیکنی

6-در آستینِ جانِ تو، صَد نافه مُدرَجَست

                            وان را فِدایِ طُرِّة یاری نمیکنی

ساغَر لَطیف و پُر مَی و می افکنی بِخاک

                           و اندیشه از بَلایِ خُماری نمیکنی

7-ساغَر لَطیف و دِلکَش و می افکنی بِخاک

                           و اندیشه از بَلایِ خُماری نمیکنی

8-حافظ برو ،که بَندگیِ پادشاهِ وقت

                          گر جمله میکنند، تو باری نمیکنی

******************************

وزن غزل 482: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (بحر مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)

1-ایدِل بِکویِ عِشق، گُذاری نمیکُنی

                       اَسباب جَمع داری و کاری نمیکنی

موضوع بیت: غنیمت شمردن فرصت

مضمون بیت: عشق و بي عشقي

معنی واژگان:اي دل: اي عزيز من/ گذار: عبور/ اسباب: لوازم و وسايل

قواعد: کوي عشق: (اضافه تشبيهي) يعني عشق به گذرگاه و کوچه اي تشبيه شده است.

آرایه ها: نوعي جناس در گذاري و داري و کاري

واج آرایی: تکرار حرف «ي»

معنی بیت: دلا، به دیار عشق روی نمی آوری، اسباب جمعیت خاطر فراهم داری ولی هنری از خود نشان نمی دهی.

………………………………

2-چوگانِ حُکم در کَف و گویی نِمیزَنی

                            بازِ ظَفَر به دَست و شِکاری نمیکنی

موضوع بیت: غنیمت شمردن فرصت

مضمون بیت: عدم تحرک و رفتن به کوي عشق

معنی واژگان: چوگان حکم: چوگان فرمانروایی/  کف: دست/ گوي: وسيله اي گرد که در ميدان چوگان با چوگان مي زنند.

قواعد:چوگان حکم (اضافه تشبيهي) يعني حکم و فرمانروايي به چوگان تشبيه شده است/ باز ظفر (اضافه تشبيهي) ظفر و پيروزي به باز شکاري تشبيه شده است.

آرایه ها:تناسب در چوگان و گوي و زدن /تناسب در  باز و شکار کردن

واج  آرایی: تکرار حرف «ک»

معنی بیت: چوگان فرمانروایی در پنجة تست و در عرصة عشق گوی سعادتی نمی زنی و نمی ربایی، شاهین پیروزی بر دست تو نشسته است ولی برای صید آن را به پرواز در نمی آوری.

…………………………..

3-این خون که موج میزند اندَر جگر ترا

                        در کارِ رنگ و بویِ نِگاری نمیکنی

موضوع بیت: مقام شکر- غنیمت شمردن فرصت

مضمون بیت: بي عشقي

معنی واژگان:اين خون: مقصود احساس و عشقي است که در وجود هرکسي هست/ موج مي زند: نشانه ي فراواني آن است/ جگر: البته به معني کبد است اما در شعر فارسي جگر به جاي دل به کار مي رود/ در کار کردن: صرف راهي معين کردن، به کار بردن/ رنگ و بوي: جلوه و جلا، زيبايي ها/ نگار: زيباروي خوش اندام

آرایه ها:تناسب در خون و جگر و رنگ و بوي /تناسب در  رنگ و بوي با نگار

واج آرایی: تکرار حروف «ک» و «گ» در مصراع دوم.

معنی بیت: دلا، این خون که در جگرت می جوشد، در کار عشق یاری زیبا صرف نمی کنی.

…………………………

4-مُشکین از آن نشد دَمِ خُلقَت که چون صَبا

                  بر خاکِ کویِ دوست گُذاری نمیکنی

موضوع بیت:کشش و کوشش (کوشش در راه محبوب)

مضمون بیت: بي عشقي

معنی واژگان:مشکين: معطر / دم خلقت: نسیم خوی تو،  نفس خوي و اخلاق تو /از آن: بدان جهت/ باد: بادي که از طرف شمال يا مشرق مي وزد و پيام آور و پيام بر ميان عاشق و معشوق است.

قواعد: معطر دم خلقت: اضافه ي استعاري/ دم خلقت: اضافة تخصیصی

آرایه ها: تناسب در مشکين و نفس و صبا و خاک و کوي دوست و گذار / خاک کوي دوست معطر است.

واج آرایی:تکرار آوای «s» و «z»

معنی بیت: ای دل، نفس خوی تو بدان سبب مشکین نشد (یعنی از آن جهت مشکین نفس نشدی) که همچون صبا که بر کوی دوست می گذرد تو بر دیار محبوب نمی گذری.

…………………………..

5-ترسَم کَزین چَمَن نَبَری آستینِ گُل

                           کز گُلشَنَش تَحَمُّلِ خاری نمیکنی

موضوع بیت:مشکلات راه سلوک(تحمل مشکلات راه سلوک)

مضمون بیت: بي عشقي

معنی واژگان:چمن: باغ/ آستين: در زمان قديم جيب لباسها را در آستين قرار مي داده اند و آنچه اکنون آن را در جيب مي گذارند در آستين مي نهاده اند/ آستین گل: آستین پر از گل/  گلشن: قسمتي از باغ که پر از گل سرخ است/ تحمل: بر خود هموار کردن، حاضر شدن براي آن

قواعد: آستین گل: آستین پر از گل، مضاف و مضاف الیه، اضافه مفید تضمن و ظرفیت

آرایه ها:تضاد در گل و خار /تناسب در چمن و گل و گلشن و خار

واج آرایی:تکرار حرف «ن»

معنی بیت: یقین دارم که تو از گلزار گیتی یک آستین پر از گل نصیب نمی یابی، چه از این گلستان آمادة تحمل نیش خاری نیستی.

………………………….

6-در آستینِ جانِ تو، صَد نافه مُدرَجَست

                            وان را فِدایِ طُرِّة یاری نمیکنی

موضوع بیت: مقام شکر- غنیمت شمردن فرصت

مضمون بیت: بي عشقي

معنی واژگان: آستین جان: آستین جامة جان/ صد: نشانه ي کثرت/ نافه: ناف آهوي ختن که در درون آن مشک وجود دارد/ مدرج: قرار داده شده، درج شده/ طره ي: قسمتي از موي سر که روي پيشاني قرار مي گيرد و توسعاً به معني گيسوست/ يار: معشوق

قواعد: مدرج: اسم مفعول از ادراج مصدر باب افعال.

آرایه ها: آستين جان: استعارة مکنیه (اضافه استعاري) يعني جان به لباس تشبيه شده که آستين دارد/تناسب در  نافه و طره

واج آرایی:تکرار حرف «س» در مصراع اول و حرف «ر» در بيت

معنی بیت: نافه ها در آستین جامة جان خود پیچیده داری ولی آنها را فدای زلف پیچان محبوبی نمی کنی.

……………………..

7-ساغَر لَطیف و دِلکَش و می افکنی بِخاک

                           و اندیشه از بَلایِ خُماری نمیکنی

موضوع بیت: غنیمت شمردن فرصت

مضمون بیت: بي عشقي

معنی واژگان:ساغر: جام شراب/ لطيف: با لطافت و ظرافت /دلکش: جالب و جذاب /انديشه کردن: ترسيدن

قواعد:بلاي خمار: (اضافه تشبيهي) خمار شدن را به بلا تشبيه مي کند

آرایه ها: تضاد و تناسب در ساغر و خمار

واج آرایی:تکرار حروف «ک» و «ن»

معنی بیت: جام سرشار از لطافت می و مطلوب دل است ولی تو آن را بر خاک می اندازی و نگران محنت خمار آلودگی نیستی.

………………………

8-حافظ برو ،که بَندگیِ پادشاهِ وقت

                          گر جمله میکنند، تو باری نمیکنی

موضوع بیت:مقام بندگی

مضمون بیت:

معنی واژگان: پادشاه وقت: پادشاه عهد، در صفحة 592 جامع نسخ دیوان حافظ در متن «بارگاه دوست» بجای «پادشاه وقت آمده» است که ترجیح دارد.

واج آرایی:تکرار حرف «ن»

معنی بیت: ای حافظ از خیل عاشقان دور شو و کناره گیر، چه همه عشقبازان به بندگی آستان محبوب سر می نهند ولی تو به هر حال به خدمت این درگاه نپرداخته ای.

……………………………………….

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا