• غزل 176

1- سَحـَـرَم دولـتِ بیــدار، به بالـین آمد

           گفت: بَرخیز، که آن خُسروِ شیرین آمد

2- قَدَحی دَرکَش و سرخوش به تَماشا بِخَرام

           تا ببینی که نگارت بـه چـه آییــن آمـد

3- مژدگانی بده ای خلــوتیِ نافـه گُشـای

           که ز صَحرایِ خُتَن آهویِ مُشکین آمد

4- گریه ،آبی به رُخِ سوختگان بازآورد

           ناله فریادرَسِ عاشقِ مِسکین آمد

مُرغِ دل باز، هواخواهِ کَمان ابـرویــست

           ای کَبوتر نگران باش که شاهین آمد

5- مُرغِ دل باز، هوادار کَمان ابـرویــست

           ای کَبوتر نگران باش که شاهین آمد

6- ساقیا مَی بده و غَم مخور از دشمن و دوست

      کـه بـه کامِ دل ما آن بِـشُــد و ایـن آمــد

7- رَسمِ بَدعهــدیِ ایّام چو دید ابـرِ بهـار

          گریه‌اش بر سَمَن و، سنبل و نسرین آمد

8- چون صَبا گُفتة حافظ بِشَنيد از بلبل

           عَنبراَفشان به تَماشایِ رَیاحـین آمد

*****************************

وزن غزل: فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن( بحر رمل مثمن مخبون اصلم)

1- سَحـَـرَم دولـتِ بیــدار، به بالـین آمد

           گفت: بَرخیز، که آن خُسروِ شیرین آمد

موضوع بیت:وصال(مژدۀ فراهم آمدن شرایط وصال)

مضمون بیت: (حضور معشوق يا ممدوح).

معنی واژگان: دولت: بخت، خوشبختي/ بيدار: نشان دهنده ي بخت خوش است در مقابل بخت خفته/ بالين: بالاي بستر خواب/ برخيز: نشان دهنده ي بخت خوش است در مقابل بخت خفته/ برخيز: از خواب بيدار شو/ خسرو شيرين: معشوق دلربا، خسرو در اينجا در حقيقت پادشاه دلهاست و شيرين اشاره به دلربايي اوست.

آرایه ها: تناسب در بيدار و بالين و برخيز /تناسب در دولت و بيدار /تناسب در خسرو و شيرين/ در ترکيب خسرو شيرين اشاره است به شاه شجاع

واج آرایی: تکرار حرف «ر»و«د»و«ب»و«ل»و«خ»

معنی بیت: بخت مساعد آگاه سحرگاه بکنار بستر من آمد و گفت که از خواب بیدار شو و بیا که شهریار شرینکار ملک حسن، محبوب تو فراز آمد.

…………………………………………………………….

2- قَدَحی دَرکَش و سرخوش به تَماشا بِخَرام

           تا ببینی که نگارت بـه چـه آییــن آمـد

 موضوع بیت: وصال(مژدۀ فراهم آمدن شرایط وصال)

مضمون بیت: (آمدن معشوق و سرخوشي عاشق).

معنی واژگان: قدح: جام (شراب)/ درکش: بنوش/سرخوش: سرمست و شادمان/ بخرام: قدم پيش گذار و آهسته و باوقار پيش بيا/ نگار: معشوق زيبارو، يار دلربا/ آيين: شيوه، وضع و حالت

آرایه ها: تناسب در قدح و درکشيدن و سرخوش و تماشا /ترادف در تماشا و دیدن

واج آرایی: تکرار حروف «ر» و «ش» و«ب»

معنی بیت: پیاله­ای بنوش و شادمان برای دیدار روان شو تا بنگری که معشوق زیبای تو با چه زیب و آرایشی آمده است.

……………………………………………………………

3- مژدگانی بده ای خلــوتیِ نافـه گُشـای

           که ز صَحرایِ خُتَن آهویِ مُشکین آمد

موضوع بیت:وصال(عاشق و دادن مژدگانی به هاتف غیب )

مضمون بیت: (مژده ي آمدن معشوق).

معنی واژگان: مژدگاني: پول يا چيزي که شخص به مژده آورنده مي دهد/ خلوتي: گوشه نشيني، منزوي (اشاره است به خود حافظ)/ نافه گشاي: کسي که با گشودن نامه ي آهو فضا را معطر مي کند/ صحراي ختن: صحراي چين شمالي و ترکستان شرقي که در آن آهوان حامل مشک پرورش مي يابند/ آهوي مشکين: آهويي که از ناف او مشک به دست مي آورند.

قواعد: مقصود از آهوي مشکين معشوق يا ممدوح است

آرایه ها: تناسب در نافه گشاي و صحراي ختن و آهوي مشکين

واج آرایی: تکرار حرف «ي»و«ن»

معنی بیت: ای ندیم خلوت که با گشودن نافه بوی خوش میپراکنی، بمن مژدگانی باید داد، چه آهوی مشک از دشت ختن بازآمد و دیگر نیازی بنافة مشکین نیست.

…………………………………………………………….

4- گریه ،آبی به رُخِ سوختگان بازآورد

           ناله فریادرَسِ عاشقِ مِسکین آمد

 موضوع بیت:گریۀ سحری (گریه و ناله مقدمۀ وصال است)

مضمون بیت: (گريه و ناله ي عاشق فراق کشيده).

معنی واژگان: آب: علاوه بر معني اصلي آن، طراوت و شادابي معني مي دهد/ رخ: چهره/ سوختگان: عاشقان سوخته از آتش عشق و فراق/ مسکين: بيچاره.

آرایه ها: تناسب در گريه و ناله /نوعی تضاد در آب و سوختگان /تناسب در  ناله و فرياد /ایهام در آب

واج آرایی: تکرار حروف «ب» و «س» و «خ» و «ر»

معنی بیت: گریستن مایة آبروئی برای سوخته دلان شد و بانگ زاری مددگار عاشق بیچاره گشت.

…………………………………………………………..

5- مُرغِ دل باز، هوادار کَمان ابـرویــست

           ای کَبوتر نگران باش که شاهین آمد

 موضوع بیت:انتظار(انتظار وصل یار)-دل(دل و هوای عشق محبوب)

مضمون بیت: (عاشق و آمدن معشوق).

معنی واژگان: هوادار: عاشق (هوادار با مرغ تناسب دارد)/ کمان ابرو: مقصود معشوقي است که ابروي او همچون کمان است/ نگران: نگاه کننده، نگرنده

قواعد: مرغ دل: اضافه ي تشبيهي است که دل به مرغ (=کبوتر) تشبيه شده است/ کمان ابرو: هلال ابرو، صفت ترکیبی جانشین موصوف (یار)

آرایه ها: مقصود از کبوتر دل عاشق (= حافظ) و مقصود از شاهين معشوق (يا ممدوح) است/ تناسب در مرغ و هوا و کبوتر و شاهين و باز / نوعی تضاد در کمان و مرغ /تضاد در کبوتر و شاهین

واج آرایی: تکرار حرف «ب» و«ر»و«ش»و«ن» آواي «آ»

معنی بیت: طایر دل بار دیگر هواخواه و دوستار یاری هلال ابروست، ای کبوتر دل بنگر که باز شکاری بصید کردن تو آمده است

……………………………………………………………..

6- ساقیا مَی بده و غَم مخور از دشمن و دوست

      کـه بـه کامِ دل ما آن بِـشُــد و ایـن آمــد

موضوع بیت: وصال (فراهم آمدن وصال)

مضمون بیت: (رفتن دشمن و آمدن دوست).

معنی واژگان: کام: آرزو

آرایه ها: تضاد در دشمن و دوست /تضاد در شدن و آمدن /تضاد در آن و این /تضاد در می و غم /تضاد در کام و غم / لف و نشر مرتب در شعر هست يعني «آن» اشاره به دشمن است و «اين» اشاره به دوست است

واج آرایی: تکرار حرف «م»و«د»و«ک»و«ب»

معنی بیت: بمراد دل ما آن (دشمن) رفت و این (دوست) فراز آمد.

…………………………………………………………….

7- رَسمِ بَدعهــدیِ ایّام چو دید ابـرِ بهـار

          گریه‌اش بر سَمَن و، سنبل و نسرین آمد

موضوع بیت:اولیای الهی (اولیائ بیش از همه غم دیگران را می خورند)- دنیا و بی اعتباری آن (روزگار به کسی وفا نمی کند)

مضمون بیت: (ابر بهار و گريه ي او).

معنی واژگان: رسم: شيوه/ بدعهدي: بيوفايي/ ايّام: روزگار، زمانه/ سمن و سنبل و نسرين: نام سه گل است از گلهاي زيبا و معطر/ گريه: در اينجا مقصود باران بهاري است

آرایه ها:تناسب در سمن و سنبل و نسرین و ابربهار

واج آرایی: تکرار حروف «ي» و «د» و «س»و«ب»و«ن»

معنی بیت: چون ابر بهاری شیوة پیمان شکنی و بیوفائی روزگار را در پژمرده شدن گلزار دید، بر حال یاسمن و سنبل و نسرین گریستن گرفت.

…………………………………………………………..

8- چون صَبا گُفتة حافظ بِشَنيد از بلبل

           عَنبراَفشان به تَماشایِ رَیاحـین آمد

موضوع بیت:اولیای الهی (سروشان حقیقی عالم اولیایند)

مضمون بیت: (شعرحافظ و بلبل و باد صبا).

معنی واژگان: صبا: بادي که از طرف شمال يا مشرق مي وزد و پيام آور و پيام بر عاشقان است و چون از روي گلها عبور مي کند خوشبوست/ گفته: در اينجا سروده (= شعر) است/ بلبل هم شعر حافظ را مي خواند/ عنبرافشان: خوشبو، در حال پراکندن بوي خوش/ رياحين: جمع ريحان، گلها

آرایه ها: تناسب در صبا و عنبرافشان و رياحين / تناسب در گفته و شنيد / تناسب در گفتن و شنیدن و تماشا

واج آرایی: تکرار حرف «ش»و«ب»و«ن»

معنی بیت: چون باد بهاری سخن حافظ را از زبان هزار دستان شنید، مشکین نفس شد و بدیدار گلها و سبزه­ها آمد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا