غزل 224
*غزل 224* خوشا دلـی که مُدام از پِیِ نظر نرود به هر رَهَش که بخوانند، بی‌خبر نرود 1-خوشا دلـی که مُدام از پِیِ نظر نرود به هر دَرَش که بخوانند، بی‌خبر نرود …
غزل 223
غزل 223 1-هرگِزَم نَقشِ تو از لوحِ دِل و جان نرود هرگز از یادِ من آن سَرو ِخَرامان نرود 2-از دِماغ منِ سرگشته، خیال دَهنَت به جَفایِ فلک و غُصّة دوران نرود …
غزل 222
غزل 222 از سَرِ کویِ تو هر کو به مَلامَت برود نرود کارش و آخِر به خجالت برود 1-از سَرِ کویِ تو هر کو به مَلالت برود نرود کارش و آخِر به …
غزل 221
غزل 221 1-چو دست بر سَرِ زلفش زنم به تاب رود ور آشتــی طَلَــبَم با سَــرِ عِتاب رود چو ماهِ نــو رَهِ نَظّارگانِ بیچاره زند به گوشة ابروی و در نِقاب رود …
غزل 220
غزل 220 از دیـده خونِ دِل همه بَر رویِ ما رود بر رویِ ما ز دیده نَبینی چه‌ها رود؟ 1-از دیـده خونِ دِل همه بَر رویِ ما رود بر رویِ ما ز …
غزل 219
غزل 219 1-کُنون که در چَمَن آمد گُل از عَدَم به وجود بنفــشه در قـَـدَمِ او نَهـاد سَــر به سُجود 2-بنوش جامِ صَبوحی، به نالة دَف و چَنگ ببوس غَبـغَبِ ساقی، به …
غزل 218
*غزل 218* 1- در ازل هر کو به فِیضِ دولت ارزانی بُوَد تا اَبـَـد جامِ مـُـرادش ،همـدمِ جانی بود 2- من همان ساعت که از مَی خواستم شد توبه کار گفتم: این …
غزل 217
* غزل 217 * 1-مُسَلمانان مَرا وَقتی دِلی بود که با وی گفتمی گر مُشکلی بود بگردابی چو می افتادم از چَشم بتدبیرش اُمیدِ ساحِلی بود 2-بگردابی چو می افتادم از غم …
غزل 216
* غزل 216 * 1-آن یار کَزو خانة ما جایِ پَری بود سَر تا قَدَمَش چون پری از عیب بَری بود 2-دل گفت: فُروکِش کنم این شهر به بویَش بیچاره ندانِست که …
