غزل 449
*غزل 449* ای که مَهجـوریِ عُشّاق رَوا می‌داری بندگان را زِ دَرِ خویش جُدا می‌داری 1-ای که مَهجـوریِ عُشّاق رَوا می‌داری عاشقان را ز بَرِ خویش جُدا می‌داری 2-تِشنة بادیه را، هَـــم …
غزل 448
غزل 448* 1-ای که در کــویِ خَـرابات مُقامی داری جَمِ وقتِ خودی ار دَست به جامی داری 2- ای که با زلــف و رُخِ یار گُذاری شب و روز فُرصَتَت باد که …
غزل 447
*غزل 447* 1- بیا با ما، مَوَرز این کینه داری که حَقِّ صُحبَتِ دیرینه داری 2-نَصیحَت گوش کن کاین دُرّ بَسی بِه از آن گوهـَــر، که در گنجینه داری 3-ولیکن کِــی نُمائی …
غزل 446
*غزل 446* 1- صبا تو نَکهَتِ آن زلفِ مُشک بو داری به یادگار بِمانــی ،که بـــویِ او داری دِلَم که گوهَرِ اسرارِ و گَنجِ عِشق در اوست توان به دستِ تو دادن …
غزل 445
غزل 445* 1- تو را ،که هر چه مُراد است در جَهان، داری چه غـَــم، زِ حالِ ضَعیفـــانِ ناتَوان، داری؟ 2- بخواه، جان و دِل از بَنده و، رَوان بِستان که حُکـــم، …
غزل 444
غزل 444* 1- شَهریست پُرظَریفان، وَز هـر طَرَف نِگاری یاران صَلایِ عشق است، گر می‌کنید، کاری چَشمِ جَهان نبیند، زین تازه‌تر جوانی در دست کس نیفتد، زین خوبتر نگاری 2- چَشمِ فلک …
غزل 443
* غزل 443* 1- چو سَرو اگر بِخَرامی، دَمی به گُلزاری خورَد زِ غیرت روی تو هر گُلی، خاری چو سَرو اگر بِخَرامی، دَمی به گُلزاری خورَد زِ حَسرَت روی تو هر …
غزل 442
غزل 442 1- به جانِ او ،که گَرَم دَسترَس به جان بودی کَمینه پیشـکَشِ بَنـــدِگانـــش، آن بودی 2- بِگُفتَمی که بَها چیست، خاک پایَش را اگـــر، حَیاتِ گِرانمایه، جاودان بودی 3- به …
غزل 441
*غزل 441* 1- چه بـودی ار دِلِ آن ماه، مِهـــربان بودی؟ که حالِ ما، نه چُنین بودی،اَرچُنان بودی 2-بِگُفتَمی که چه اَرزَد، نَسیمِ طُرّةدوست گَــرَم به هَر سَرِ موئی، هِزار جان بودی …
