غزل 458
*غزل 458* ای دل آن دَم که خَرابِ مَیِ گُلگون باشی بـی زَر و گَنجِ دِرَم ، خواجه و قارون باشی ای دل آن دَم که خَرابِ مَیِ گُلگون باشی بـی زَر …
غزل 457
*غزل 457* هِزار جَهد بِکَردَم که یارِ من باشی قَرار بخشِ دلِ بی‌قــرارِ من باشی 1- هِزار جَهد بِکَردَم که یارِ من باشی مُرادبخشِ دلِ بی‌قــرارِ من باشی 2- چِراغِ دیدة شب …
غزل 456
*غزل 456* 1- نوبَهار است، در آن کوش که خوشدِل باشی که بَسی گُل بِدَمَـــد باز و، تو در گِل باشی 2- من نگویَم که کُنون با که نِشین و چه بنوش …
غزل 455
*غزل 455* 1-عُمر بُگذَشت به بــی‌حاصِلی و بُوالهَوَسی ای پِسَر جامِ مِی‌ام دِه که به پیری برسی 2- چه شِکَرهاست در این شهر،که قانِع شده‌اند شاهبـازانِ طَریقـَــــت به مَقــــامِ مَگَسی ؟ دوش …
غزل 454
*غزل 454* 1- زِ کـــــویِ یار می‌آیَد نَسیــــمِ بادِ نوروزی از این باد ار مَدَد خواهی چراغِ دِل بَرافروزی چو گُل گَر خُرده‌ای داری خُدا را صَرفِ عِرَت کن که قارون را زیان‌ها …
غزل 453
*غزل 453* 1- ای که دایِم به خویش مَغروری گـر تو را عِشق نیست مَعذوری 2- گِردِ دیوانِگانِ عشق،مَگـَـرد که به عَقلِ عَقیله مَشهوری مَستیِ عِشق نیست در سَرِ تو زانکه …
غزل 452
*غزل 452* 1- طُفِیلِ هَستیِ عِشقَند، آدمیّ و پَری ارادَتـــی بِنُما تا سَعادَتــــی بِبَری 2-بکوش خواجه و از عِشق بی‌نَصیب مباش که بَنده را نَخَرَد کس به عِیـبِ بی‌هنری مَی ِصَبوح و …
غزل 451
*غزل 451* 1- خوش کرد یاوَری فَلَکَــت روزِ داوَری تا شُکر، چون کُنیّ و چه شُکرانه آوَری؟ 2- آن کس که اوفتاد، خُدایَش گرفت دست گـــو بر تو باد تا غَـــمِ افتادگان …
غزل 450
*غزل 450* 1-روزگاریســـت که ما را نِگَران می‌داری مُخلِصان را نه به وَضعِ دِگران می‌داری 2-گوشة چَشمِ رِضائــــی، به مَنَت باز نشد این چُنین، عِزَّتِ صاحِب نَظَران می‌داری؟ 3-ساعِد آن بِه که …
