شماره 415
شماره 415 1- راستان: جمعِ راست، صدّقيان و درست کرداران. پيک راستان: کنايه از باد صبا. بلبلک – 1 / 77. دستان سرا: نغمه سرا و آوازخوان. بلبل دستان سرا: شايد استعاره از خود …
شماره 414
شماره 414 1- گل بن: درخت و بوته ي گل. عيش: شادي و خوش گذراني. گل بن عيش: اضافه ي تشبيهي، عيش و شادي به گل بن مانند شده است. دميدن: روييدن، سبز شدن. …
شماره 413
شماره 413 1- بنا به نوشته ي مرحوم دکتر محمّد معين، اين غزل در مدح پادشاه زمان است، ولي به طور قطع جز در چند غزل نمي توان دانست که منظور کدام پادشاه بوده …
شماره 412
شماره 412 1- خون افشان: خون افشاننده و خونبار، کنايه از سخت گريان. از دست آن معشوق ابروکمان زيبا بسيار اشک خونين مي فشانم و سخت در رنجم. مردم جهان از آن چشم و …
شماره 411
شماره 411 1- بنفشه: 0 6 / 16. طرّه: موي جلوي پيشاني، زلف تابدار و آراسته. مشک ساي: مشک ساينده، معطّر – 2 / 1. تاب بنفشه مي دهد: ايهام دارد: 1- بنفشه خشمگين …
شماره 410
شماره 410 1- قبا: – 5 / 50. راست: متناسب و برازنده و درخور (لغت نامه). بالا: قامت. گوهر: سرشت و فطرت، خاندان و نژاد و در معني سنگ قيمتي، با تاج و نگين …
شماره 409
شماره 409 1- خون بها: مبلغي که در برابر خون مقتول به بازماندگان او مي دهند، ديه. نافه: – 2 / 1. سايه پرور: کنايه از راحت طلب، کسي که به فراغت و آسودگي …
شماره 408
شماره 408 1- آينه دار: کنايه از غلام و بنده است و به معني آرايشگر هم آمده است. در دربار شاهان رسم بر آن بود که غلاماني آينه به دست بايستند و منتظر باشند …
شماره 407
شماره 407 1- مزرع سبز فلک: اضافه ي تشبيهي، فلک و آسمان به مزرعه ي سبز مانند شده است. داس: وسيله اي است آهني و تيز با دسته ي چوبي به شکل هلال که …
