توضیحات اجمالی بخش‌ها:

حافظ از شاعرانی است که بیشترین توجه را از اقشار مختلف به سوی خود جلب کرده و عارفانی چون علامه طباطبایی به شرح شعرهایش پرداخته اند.

در این نرم افزار متن دیوان حافظ با نسخه های آن، شرح و خوانش اشعار، تطابق ابیات با آیات و احادیث، فرهنگ نامه و لغت نامه در اختیار کاربران می باشد.

غزل 44

*غزل 44* 1- کُنون که بر کَفِ گُل جامِ بادة صاف است                به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است 2-  بـِخـواه دفـترِ اشـعـار و راهِ صَـحـرا گـیـر            چه وقتِ مدرسه و …

غزل 44 ادامه مطلب »

غزل 43

*غزل 43* 1-صَحن بُستان ذوق بخش و صُحبت یاران خوش است     وقتِ گُل خوش باد کز وِی وقتِ میخواران خوش است 2-  از صبا هـر دم مَشامِ جانِ ما خوش می‌شود             آری …

غزل 43 ادامه مطلب »

غزل 42

*غزل 42* 1-  حالِ دل با تو گُفتَنَم هَوَس است                  خَـبَرِ دل شِـنُفتَـنَـم هوس است 2-  طَمَعِ خام بین که قِصة فاش                        از رَقیبان نَهُفتَنَم هوس است 3-  شبِ قدری چُنین عزیزِ …

غزل 42 ادامه مطلب »

غزل 41

*غزل 41* 1-  اگـر چه باده فَـرَح بخـش و باد گـُل‌بیـز است           به بانگِ چَنگ مَخور مَی که مُحتَسِب تیز است 2- صُراحی ای و حَریفی گَرَت به چَنگ افتد                  بـه عَقل …

غزل 41 ادامه مطلب »

غزل 40

*غزل 40* 1 –  المِنَّهُ لِلَّه که دَرِ مِیکَده باز ست              زان رو که مرا بَردرِ او رویِ نیاز­ست 2-خُمها همه در جوش و خُروشَند زمَستی   وآن می که در آنجاست،حَقیقت نه …

غزل 40 ادامه مطلب »

غزل 39

*غزل 39* باغِ مَرا چه حاجَتِ سَرو و صِنوبَر است                     شمشادِ خانه پرورِ من از که کمتر است؟ 1-  باغِ مَرا چه حاجَتِ سَرو و صِنوبَر است                       شمشادِ خانه پرورِ ما از …

غزل 39 ادامه مطلب »

غزل 38

*غزل 38* 1 – بی مِهرِ رُخَت، روزِ مرا نور نَماندست وز عُمر مرا جز شبِ دیجور نماندست 2-هنگامِ وِداعِ تو زِبَس گریه که کردم دور از رُخِ تو، چَشمِ مرا نور نماندست 3-میرفت …

غزل 38 ادامه مطلب »

غزل 37

*غزل 37* 1-  بیا که قصرِ اَمَل سَخت سُست بُنیادَست                                بیار باده که بُنیادِ عُمر بَر بادست 2- غلامِ هِمّتِ آنَم که زیرِ چرخِ کَبود                          زِ هَر چه رنگِ تَعَلُّق پذیرد آزادست …

غزل 37 ادامه مطلب »

غزل 36

*غزل 36* 1-تا سرِزلفِ تو در دَستِ نسیم افتادست                دلِ سودا زده از غُصِّه دو نیم افتادست چشمِ جادویِ تو خود عینِ سَوادِ سِحراست       آنقَدَر هست که این نُسخه سَقیم افتادست چشمِ …

غزل 36 ادامه مطلب »

اسکرول به بالا