توضیحات اجمالی بخش‌ها:

حافظ از شاعرانی است که بیشترین توجه را از اقشار مختلف به سوی خود جلب کرده و عارفانی چون علامه طباطبایی به شرح شعرهایش پرداخته اند.

در این نرم افزار متن دیوان حافظ با نسخه های آن، شرح و خوانش اشعار، تطابق ابیات با آیات و احادیث، فرهنگ نامه و لغت نامه در اختیار کاربران می باشد.

غزل 144

*غزل 144* 1-  به سِرِّ جامِ جَم آن گَه نظر توانی کرد                          که خاکِ میکده کُحلِ بَصر توانی کرد مَباش بی مَی و مُطرِب که زیرِ طاقِ سِپهر                           بدین بهانه غم از …

غزل 144 ادامه مطلب »

غزل 142

غزل 142 1- دوستان  دخترِ رَز توبه ز مَستوری کرد              شد سویِ مُحتَسِب و کار به دَستوری کرد آمد از پَرده به مَجلِس عَرَقَش پاک کنید                  تا بگوید به حریفان، که چرا …

غزل 142 ادامه مطلب »

غزل 141

*غزل 141* 1-  دیدی ای دل که غمِ عشق دِگَربار چه کرد                    چـون بـِشـُـد دلبر و با یارِ وفادار چه کرد؟ آه از آن نرگسِ جادو که چه بازی انگیخت                    و آه …

غزل 141 ادامه مطلب »

غزل 140

غزل 140 1-  دِلبَر بِرَفت و دِلشُدگان را خبر نکرد            یادِ حـَریفِ شَهـر و رَفیقِ سفر نکرد  2-  یا بختِ من طریقِ مُروّت فروگذاشت            یا او به شاهـراهِ طَـریقت گـُذَر نکرد گفتـم …

غزل 140 ادامه مطلب »

غزل 139

غزل 139 1-  رو بـر رَهَـش نَهادم و بر من گُذَر نکرد            صد لُطف چَشم داشتم و یک نظر نکرد 2- سِیلِ سرشکِ ما ز دِلَش کین به دَرنَبُرد            در سـنگِ خـاره …

غزل 139 ادامه مطلب »

غزل 138

*غزل 138* 1-  یاد باد آن که ز ما وَقتِ سَفَر یاد نکرد                    به وِداعـی دِلِ غمـدیـدة ما شاد نکرد آن جوان بخت که می‌زد رَقمِ خیر ، قبول                بـنـدة پـیــر نـدانـم …

غزل 138 ادامه مطلب »

غزل 137

غزل 137 1-  دل از من بُرد و روی از من نَهان کرد            خـدا را بـا کـه ایـن بـازی توان کرد؟ سَحَرتنهاییم در قَصدِ جان بود                    خیالش لطف‌های بی‌کران کرد 2-  شبِ …

غزل 137 ادامه مطلب »

غزل 136

*غزل 136* 1-  دست در حَلقة آن زلفِ دوتا نتوان کرد                          تَکـیه بر عَهـدِ تـو و بادِ صبا نتوان کرد 2-  آن چه سعی است من اندر طَلَبَت بِنمایم                      این قَـدَر هسـت …

غزل 136 ادامه مطلب »

غزل 135

غزل شمارة 135 1-  چـو باد عَـزمِ سـرِ کـویِ یار خـواهم کرد    نَفَس به بویِ خوشش مُشکبار خواهم کرد 2-  به هَرزِه بی مَی و مَعشوق عُمر می‌گذرد            بِطالَتَم بـس، از امـروز …

غزل 135 ادامه مطلب »

اسکرول به بالا