توضیحات اجمالی بخش‌ها:

حافظ از شاعرانی است که بیشترین توجه را از اقشار مختلف به سوی خود جلب کرده و عارفانی چون علامه طباطبایی به شرح شعرهایش پرداخته اند.

در این نرم افزار متن دیوان حافظ با نسخه های آن، شرح و خوانش اشعار، تطابق ابیات با آیات و احادیث، فرهنگ نامه و لغت نامه در اختیار کاربران می باشد.

غزل 260

*غزل 260* 1- ای سَروِ نازِ حُسن که خوش می‌روی به ناز       عُشـّاق را به نازِ تو هــر لَحظــه صَــد نیاز 2- فَرخُنده باد طَلعَتِ خوبَت که در ازل            بُبـریــده‌اند بــر قَدِ …

غزل 260 ادامه مطلب »

غزل 259

*غزل 259* 1- مَنَم که دیده به دیدار دوست کردم باز؟ چه شُکــر گویَمَت ای کارسازِ بنده نواز؟ 2-  نـیازمـَـندِ بلا گـو رُخ از غُبارمَشــوی که کیمیایِ مُراد است خاکِ کویِ نیاز *به یک …

غزل 259 ادامه مطلب »

غزل 258

*غزل 258* 1-  هِزار شُکر که دیدم به کامِ خویشَت باز           ز رویِ صِدق و صَفا، گشته با دلم دَمساز 2- رونــدگانِ طَــریـقت رَهِ بلا سـپــرنـد            رفیقِ عشق چه غم دارد از …

غزل 258 ادامه مطلب »

غزل 257

*غزل 257* 1- روی بِـنما و مَـرا گـو که ز جان دِل برگیر     پیشِ شَمع آتَشِ پروانه، به جان گو دَرگیر 2- در لبِ تشنة ما بین و مـَــدار آب، دِریــغ       بر …

غزل 257 ادامه مطلب »

غزل 256

*غزل 256*  1- نَصیحــتی کُنَـمَت بِشنو و بَهانه مگیر            هر آن چه، ناصِحِ مُشفِق بگویَدَت، بپذیر 2-زِ وَصــلِ رویِ جوانان تَمـَـتُّعی بــردار            که در کَمینگَهِ عُمر است، مَکرِ عالَمِ پیر وصالِ رویِ …

غزل 256 ادامه مطلب »

غزل 255

*غزل 255* 1-  یوسُفِ گُمگَشته بازآید به کَنعان، غَم مَخور             کُلـبة اَحزان، شود روزی گلستان، غم مخور این دل غمـدیده، حالَش بِه شود دل بَد مکن               وین سرِ شوریده بازآید به سامان، …

غزل 255 ادامه مطلب »

غزل 254

*غزل 254* 1-دیگــر زِ شاخِ سَــروِ سَهــی بُلبُلِ صَـبور         گلبانگ زد که، چَشمِ بد از رویِ گُل به دور 2-ای گُل، به شُکرِ آن که توئی پادشاهِ حُسن            با بلبـلانِ بــی‌دلِ شِیــدا …

غزل 254 ادامه مطلب »

غزل 253

*غزل 253* 1- ای خُـرَّم از فـُروغِ رُخَت لاله زارِ عُمر            بازآ، که ریخت بی گُلِ رویَت بهارِ عمر 2- از دیده گر سِرِشک چو باران چَکَد رواست         کَانــدَر غَمـَت چو بـرق …

غزل 253 ادامه مطلب »

غزل 252

*غزل 252* 1- گر بُوَد عُمر به مَیخانه رَسَم بارِ دگر            به جُز از خدمتِ رندان نکنم کار ِدگر 2- خُرَّم آن روز، که با دیدۀ گِریان بِروم           تا زَنـَم آب، دَرِ …

غزل 252 ادامه مطلب »

اسکرول به بالا