شماره 388
شماره 388 1- بهار: – 6 / 235. گل: گل سرخ. طرب انگيز: شادي آور و نشاط انگيز. توبه: – 1 / 141. رخ گل و بيخ غم: استعاره ي مکنيّه. بهار و گل …
شماره 387
شماره 387 1- شمشاد: درختي است هميشه سبز که در ادبيات فارسي، شاعران قد و قامت معشوق را بدآن تشبيه کرده اند. خسرو شيرين دهنان: شاه و سرآمد زيبارويان شيرين لب، ايهامي به خسرو …
شماره 386
شماره 386 1- خدا را: به خاطر و براي خدا. خرقه: لباس رسمي صوفيان – فرهنگ. خرقه پوشان: کنايه از صوفيان. رندان: جمعِ رند و رند شخصي که ظاهرش در ملامت و باطنش در …
شماره 385
شماره 385 1- مشکين: خوش بو مانند مشک – 2 / 1. ختن: – 3 / 176. سهي سرو: – 5 / 76. خرامان: رونده ي با ناز و تکبّر و تبختر، خوش رفتار. …
شماره 384
شماره 384 1- سوختن: کنايه از سخت در رنج بودن، بر اثر آتش عشق سوختن. فراق: – 2 / 18. از دوري تو در سوز و گداز و رنجم، از ستم دست بردار. هجرانت …
شماره 383
شماره 383 1- هر قدر اندوه دلم را با طبيبان در ميان گذاشتم، درد عشق اين غريبان بيچاره را درمان نکردند. 2- عندليبان: بلبلان. به آن گلي که هر لحظه در دست بادي است …
شماره 382
شماره 382 1- فاتحه: سوره ي حمد، فاتحة الکتاب و تسميه ي آن به فاتحه از آن سبب است که اوّلين سوره ي قرآن مجيد است و فاتحه خواندن يعني دعاي خير رساندن و …
شماره 381
شماره 381 1- ملک صبح گه: کشور صبح گاه، اضافه ي تشبيهي، صبح گاهان به ملکي تشبيه شده است که زمان راز و نياز و دعاکردن است و پادشاهان ملک صبح گاه استعاره از …
شماره 380
شماره 380 1- دل شده: کنايه از عاشق و بي قرار، سرگردان. سه بيت اوّل اين غزل از مواردي است که جبرانديشي حافظ را نشان مي دهد. براي اطّلاع بيشتر – 8 / 37. …
