غزل 233
*غزل 233* دَست از طَلَـب نـدارم تا کـامِ مـَن برآید یا جان رسد به جانان یا جان ز تـن برآید 1- دَست از طَلَـب نـدارم تا کـامِ مـَن برآید یا تـَن رسد …
غزل 232
*غزل 232* 1- بر سـَـرِ آنَـم که گـَـر زِ دَست برآید دست به کاری زَنَم که غُصّه سرآید مَنظَرِ دِل نیست جایِ صُحبَتِ اَضداد دیــو چـو بیــرون رود فـرشته درآید 2- خَلوَتِ …
غزل 231
*غزل 231* 1- گفتم غَمِ تو دارم، گفتا: غَمَت سَر آید گفتم که ماهِ من شو، گُفتا: اگر بَرآید گفتم: زِ مِهــروَرزان رَسمِ وَفا بیاموز گفتا: زِ ماهرویان این کار کمتر آید …
غزل 230
*غزل 230* 1- اگر به بادة مُشکین دلم کَشد شاید کـه بـویِ خیــر ز زُهدِ ریا، نمی‌آید جَهانیان همه گو مَنعِ من کنید از عشق مـن آن کــنم که خداوندگــار فـرماید 2- …
غزل 229
*غزل 229* 1- بَخـت از دهـانِ دوسـت نشـانم نـمی‌دهد دولـَــت خــبـر ز رازِ نهـانـم نـمی‌دهـد از بَهـرِ بوسـه‌ای ز لـبش جـان همـی دهم اینـم نمـی‌سـتانـد و آنـم نمی‌دهـد 2-از بَهـرِ بوسـه‌ای ز لـبش جـان …
غزل 228
*غزل 228* 1- گر من از باغِ تو یک میوه بچینم چه شود؟ پیــشِ پـایی به چِـراغِ تـو ببینم، چه شود؟ 2- یا رب انـدر کـَـنَفِ سـایة آن سـروِ بلند گـر مـنِ …
غزل 227
*غزل 227* 1- گر چه بر واعِظِ شهر این سخن آسان نشود تا ریـا ورزد و سـالـوس، مـسلـمان نشود رندی آموز و کرم کن که نه چندان هنری است حَـیَوانـی کـه ننـوشـد …
غزل 226
*غزل 226* ترسم که اشک بر غمِ ما پرده در شود وین رازِ سَـر به مُهر، به عالم سَمَر شود 1- ترسم که اشک در غمِ ما پرده در شود وین رازِ …
غزل 225
*غزل 225* 1- ساقی حَدیثِ سَرو و گُل و لاله می‌رود ویـن بحــث با ثـَلاثـة غَسّـاله می‌رود ساقی حَدیثِ سَرو و گُل و لاله می‌رود ویـن قِصّه با ثـَلاثـة غَسّـاله می‌رود مَی …
