غزل 332
*غزل 332* 1- مَزَن بر دِل ز نوکِ غَمزه تیرَم که پیشِ چَشمِ بیمارَت بمیرَم 2- نِصابِ حُسن در حَدِّ کَمال است زَکاتـَـم دِه که مِسکین و فَقیرم 3- چو طِفلان تا …
غزل 331
*غزل 331* 1- به تیغَم گر کُشَد دستَش نگیرم وگــر تیــرَم زَنـَـد، مِنَّت پذیرم 2- کَمانِ ابــرویـَـت را گو بِزَن تیر که پیشِ دست و بازویَت بِمیرَم کَمان ابــرویِ ما را گو …
غزل 330
*غزل 330* 1-تو هَمچـو صُبحی و، من شَمعِ خَلوَتِ سَحَرَم تَبَسُّمی کن و جان بین که چون، هَمی‌ِسِپَرَم چُنین که بَر دِلِ من داغِ زُلفِ سرکَشِ توست بنفشه زار شَوَد تـُـربَتَـم، چــو درگـُـذَرَم 2-چُنین …
غزل 329
*غزل 329* 1- جَوزا سَحَر نهاد حَمایِل بَرابَرَم یعنی ،غُلامِ شاهَم و سوگَند می‌خورم 2-ساقی بیا که از مَدَدِ بَختِ کارساز کامی که خواستم ز خدا، شد مُیَسَّرَم 3- جامی بِدِه که …
غزل 328
*غزل 328* 1- من که باشَم که بر آن خاطِرِ عاطِر گُذَرَم؟ لُطف‌ها می‌کُنی، ای خاکِ دَرَت تاجِ سَرَم دِلبـَـرا بَنــده نَوازیـــت که آموخت؟ بِگوی که مَن این ظَن به رَقیبانِ تو هَرگِز …
غزل 327
*غزل 327 * 1-مرا عَهدیست با جانان که تا جان در بَدَن دارم هَوادارانِ کویـَـش را چــو جانِ خویشتَن دارم 2- صَفایِ خَلوَتِ خاطِر از آن شَمعِ چِگِل جویم فُروغِ چشــم و نورِ …
غزل 326
*غزل 326* 1- در نهانخانة عِشرَت صَنَمی خوش دارم کَز سَرِ زُلف و رُخَش، نَعل در آتش دارم 2- عاشِق و رِنـدَم و مَیخواره به آوازِ بُلَنـد وین همه مَنصَب از آن …
غزل 325
*غزل 325* 1- گر دَست دَهَد خاکِ کَفِ پایِ نِگارم بَر لوحِ بَصَر خَطِّ غُباری بِنِگارَم 2- بَر بویِ کِنارِ تو شُدَم غَرق و اُمید است از موجِ سِرِشکَم که رَسانَد به …
غزل 324
*غزل 324* گَر چه افتاد زِ زُلفَش گِرِهی در کارَم هَمچُنان چَشمِ امید از کَرَمَش می‌دارم 1- گَر چه افتاد زِ زُلفَش گِرِهی در کارَم هَمچُنان چَشمِ گُشاد از کَرَمَش می‌دارم 2- …
