غزل 377
*غزل 377* ما برآریم شبی دست و دُعائی بِکُنیم غَمِ هجرانِ ترا چاره ز جائی بکنیم 1-ما، شبی دست برآریم و دُعائی بِکُنیم غَمِ هجرانِ ترا چاره ز جائی بکنیم 2-دلِ بیمار …
غزل 376
*غزل 376* دوستان، وَقتِ گُل آن به که به عِشرَت کوشیم سخنِ پیرِمُغان است و به جان بنیوشیم 1- دوستان، وَقتِ گُل آن به که به عِشرَت کوشیم سخنِ اهلِ دِلَست این …
غزل 375
*غزل 375* صوفی بیا که جامۀ سالوس برکشیم وین نَقشِ زَرق را، خَطِ بُطلان به سَر کشیم 1- صوفی بیا که خِرقة سالوس برکشیم وین نَقشِ زَرق را، خَطِ بُطلان به سَر …
غزل 374
*غزل 374* 1- بیا تا گُل برافشانیم و مَی در ساغَر اندازیم فَلَک را سَقف بشکافیم و طَرحی نو دراندازیم اگر غَم لَشکَر انگیزَد که خونِ عاشقان ریزد من و ساقی براو …
غزل 373
* غزل 373 * خیز تا خِرقة صوفی به خَرابات بَریم دلق و طامات به بازارِ خُرافات بریم خیز تا خِرقة صوفی به خَرابات بَریم دلقِ طامات به بازارِ خُرافات بریم 1- …
غزل 372
*غزل 372* بُگذار تا زِ شارِعِ میخانه بگذریم کزبَهرِجُرعه ای همه مُحتاجِ آن دَریم بُگذار تا به شارِعِ میخانه بگذریم کزبَهرِجُرعه ای همه مُحتاجِ این دَریم 1- بُگذار تا زِ شارِعِ میخانه …
غزل 371
* غزل 371 * ما حاصِلِ خود در سَرِ خُمخانه نهادیم مَحصولِ دُعا در رهِ جانانه نهادیم 1-ما درسِ سَحَر در رَهِ میخانه نهادیم مَحصولِ دُعا در رهِ جانانه نهادیم 2-در خَرمَنِ …
غزل 370
*غزل 370* 1- صَلاح از ما چه می‌جویی، که مَستان را صَلا گفتیم؟ به دورِ نرگِسِ مَستَـت، سلامَت را دُعا گفتیم دَرِ میخانـه‌ام بُگشا که هیچ از خانِقَـه نَگشود گَرَت باوَر شَوَد …
غزل 369
*غزل 369* مــا ز یـاران چشمِ یاری داشتیم خود غَلَط بود آن چه می پِنداشتیم 1-مــا ز یـاران چشمِ یاری داشتیم خود غَلَط بود آن چه ما پِنداشتیم تا درختِ دوستی کِی …
