غزل 467

*غزل 467* 1-زان مَیِ عشق، کز او پُخته شود هر خامی            گـــر چه ماهِ رَمَضان است، بیــاوَر جامی 2-روزها رفت که دستِ مَنِ مِسکین نگرفت            زُلفِ شِمشادقَـــدی، ساعِــدِ سیم اندامی 3-روزه هر …

غزل 467 ادامه مطلب »

غزل 466

*غزل 466* 1- این خِرقه که من دارم در رَهنِ شَراب اَولی             وین دَفتـَــرِ بی‌مَعنی غَــرقِ مَیِ ناب اَولی 2-چون عُمر تَبَه کردم، چَندان که نِگَه کردم               در کُنجِ خَراباتـــی، افتاده خـَــراب …

غزل 466 ادامه مطلب »

غزل 465

*غزل 465* رَفتَم بـه باغ صُبــحدَمی ، یافتم گُلی       آمـد به گـوش نـاگَهَــــم آوازِ بُـلـبُـلی رَفتَم بـه باغ تا که بِچینَم سَحَر گُلی       آمـد به گـوش نـاگَهَــــم آوازِ بُـلـبُـلی رَفتَم بـه باغ …

غزل 465 ادامه مطلب »

غزل 464

*غزل 464* بِگرِفت کارِ حُسنَت چــون عشقِ من کَمالی       خوش باش از آنکه نَبوَد این حُسن را زَوالی بِگرِفت کارِ حُسنَت چــون عشقِ من کَمالی                یا رَب مباد هرگِز این حُسن را …

غزل 464 ادامه مطلب »

غزل 463

*غزل 463* 1- سَلامُ اللهِ مَاکـَـــرَّ اللَیالی       وَ جاوَبَتِ المَثانِی و َالمَثالی 2-  عَلی وادِی الاَراکِ وَ مَن عَلَیها       وَ دارٍ بالِلّـــوی فـَـوقَ الـرِّمالِ 3-  دعاگویِ غَریبانِ جهانم       وَ اَدعُو بِالتَّواتُرِ …

غزل 463 ادامه مطلب »

غزل 462

* غزل 462* یا مَبسِماً یُحاکــــی دُرجــــاً مِنَ اللّآلی            یا رب، چه درخور آمد گِردَت خَطِ هِلالی 1- یا مَبسِماً یُحاکــــی دُرجــــاً مِنَ اللّآلی            یا رب، چه درخور آمد گِردَش خَطِ هِلالی …

غزل 462 ادامه مطلب »

غزل 461

* غزل 461 * 1-  کَتَبتُ قِصَّهَ شَوقــــی و مَدمَعی باکی               بیـا کـه بی تـو به جان آمدم، زِ غَمناکی بَسا که گفته‌ام از شوق، با دو دیدۀ خویش             اَیا منازِلَ سَلمـــــی …

غزل 461 ادامه مطلب »

غزل 460

*غزل 460* 1-  سُلَیمی مُنذُ حَلَّت بِالعِراق            اُلاقــی مِن نَواها مَا اُلاقی  اَلا ای کاروانِ منزلِ دوست            اِلی رُکبانِکم طالَ اشتِیاقـی الا ای سارِبانِ مَحمِلِ دوست            اِلی رُکبانِکم طالَ اشتِیاقـی 2- …

غزل 460 ادامه مطلب »

غزل 459

*غزل 459* 1- زین خوش رَقَم که بر گُلِ رُخسار می‌کَشی            خَط بر صَحیفــة گُل و گُلــزار می‌کشی 2-  اشکِ حَرَم نِشیـــنِ نَهانخانة مــرا            زان سویِ هَفت پَرده به بازار می‌کشی  کاهِل …

غزل 459 ادامه مطلب »

اسکرول به بالا