غزل 423

*غزل 423* 1-دوش رفتــم، به درِ مَیـکَده خواب آلوده              خِــرقه تـَردامـن و، سجّـاده شَراب آلوده 2-آمــد اَفسـوس کُنـان، مُغبَچـة بـاده فروش            گفت:بیـدار شـو،ای رَهرو ِ خـواب آلـوده 3-شُست و شوئی کن و …

غزل 423 ادامه مطلب »

غزل 422

*غزل 422* 1- ای کـه با سِلسِـلة زُلـفِ دِراز آمــده‌ای                   فـُـرصَتَت باد، که دیـوانه نَواز آمده‌ای  ســـاعَتی نـاز مَفرمــای و بِگَـــردان عادت                چـون به پُرسیــدنِ اربـابِ نیاز آمده‌ای 2- ســـاعَتی نـاز مَفرمــا …

غزل 422 ادامه مطلب »

غزل 421

*غزل 421* 1-  درِ سـَـرایِ مُغان، رُفتـــه بـود و آب زده                        نِشَسته پیر و صَلائی به شِیخ و شاب زده 2-  سَبوکَشان همه در بندگیش، بسته کَمَر                     ولی ز تـَـرکِ کُلَه، چتــر …

غزل 421 ادامه مطلب »

غزل 420

*غزل 420* 1- ناگَهان پــَـرده برانداخته‌ای، یعنی چه؟            مَست از خانه بُرون تاخته‌ای، یعنی چه؟ 2-زلف در دستِ صبا، گوش، به فرمانِ رقیب             این چنین، با همه درسـاخته‌ای، یعنی چه؟ 3- شاهِ …

غزل 420 ادامه مطلب »

غزل 419

*غزل 419* 1-وِصـالِ او زعُمـرِ جاودان، به            خداوَندا، مرا آن دِه که آن، به 2-به شَمشیرم زد و با کَس، نگفتم            که رازِ دوست، از دُشمَن نهان به به داغِ بَندگی مُردَن، …

غزل 419 ادامه مطلب »

غزل 418

*غزل 418* 1-گر تیغ بارَد، در کویِ آن ماه             گَـردَن نهادیــم، الحُــکمُ لِلّه  آییـنِ تقوی، من نیــز، دانَم             لیـکن چه چاره با بخت ِگُمـراه؟ 2- آییـنِ تقوی، ما نیــز، دانیــــم             لیـکن …

غزل 418 ادامه مطلب »

غزل 417

*غزل 417* 1- عِیشَم مُدامَست، از لَعلِ دِلخواه            کـارَم به کـامَست، اَلحَمـــدُللِّه ای بَختِ سرکَش، تَنگَش به بَر­کَش             گـه جامِ زَر­کَش، گـه زُلفِ دلخواه 2-  ای بَختِ سرکَش، تَنگَش به بَر­کَش             …

غزل 417 ادامه مطلب »

غزل 416

* غزل 416 * 1-خُنُـک، نَسیـمِ مُعَنبَر شَمّـامۀ دلــخواه         کـه در هَــوایِ تو، برخــاست بامدادِ، پِگاه دَلیلِ راه شــو، ای طایـِـــرِ خُجَسته اَثَر         که دیده آب شد ،از شوقِ خاکِ این درگاه …

غزل 416 ادامه مطلب »

غزل 415

*غزل 415* ای پِیکِ راستان، خَبَرِسَروِ ما بگو احوالِ گُل، به بلبلِ دَستان سَرا، بگو 1-ای پِیکِ راستان، خَبَرِیارِما بگو احوالِ گُل، به بلبلِ دَستان سَرا، بگو ما مَحرَمانِ خلوتِ اُنسیم، سِرّ مَپوش با …

غزل 415 ادامه مطلب »

اسکرول به بالا