غزل 450

*غزل 450* 1-روزگاریســـت که ما را نِگَران می‌داری                    مُخلِصان را نه به وَضعِ دِگران می‌داری 2-گوشة چَشمِ رِضائــــی، به مَنَت باز نشد                این چُنین، عِزَّتِ صاحِب نَظَران می‌داری؟ 3-ساعِد آن بِه که …

غزل 450 ادامه مطلب »

غزل 449

*غزل 449* ای که مَهجـوریِ عُشّاق رَوا می‌داری                       بندگان را زِ دَرِ خویش جُدا می‌داری 1-ای که مَهجـوریِ عُشّاق رَوا می‌داری                        عاشقان را ز بَرِ خویش جُدا می‌داری 2-تِشنة بادیه را، هَـــم …

غزل 449 ادامه مطلب »

غزل 448

غزل 448* 1-ای که در کــویِ خَـرابات مُقامی داری                 جَمِ وقتِ خودی ار دَست به جامی داری 2- ای که با زلــف و رُخِ یار گُذاری شب و روز              فُرصَتَت باد که …

غزل 448 ادامه مطلب »

غزل 447

 *غزل 447* 1- بیا با ما، مَوَرز این کینه داری                            که حَقِّ صُحبَتِ دیرینه داری 2-نَصیحَت گوش کن کاین دُرّ بَسی بِه                      از آن گوهـَــر، که در گنجینه داری 3-ولیکن کِــی نُمائی …

غزل 447 ادامه مطلب »

غزل 446

*غزل 446* 1- صبا تو نَکهَتِ آن زلفِ مُشک بو داری                   به یادگار بِمانــی ،که بـــویِ او داری دِلَم که گوهَرِ اسرارِ و گَنجِ عِشق در اوست          توان به دستِ تو دادن …

غزل 446 ادامه مطلب »

غزل 445

غزل 445* 1- تو را ،که هر چه مُراد است در جَهان، داری           چه غـَــم، زِ حالِ ضَعیفـــانِ ناتَوان، داری؟ 2- بخواه، جان و دِل از بَنده و، رَوان بِستان                  که حُکـــم، …

غزل 445 ادامه مطلب »

غزل 444

 غزل 444* 1- شَهریست پُرظَریفان، وَز هـر طَرَف نِگاری              یاران صَلایِ عشق است، گر می‌کنید، کاری چَشمِ جَهان نبیند، زین تازه‌تر جوانی                  در دست کس نیفتد، زین خوبتر نگاری 2- چَشمِ فلک …

غزل 444 ادامه مطلب »

غزل 443

* غزل 443* 1- چو سَرو اگر بِخَرامی، دَمی به گُلزاری                   خورَد زِ غیرت روی تو هر گُلی، خاری چو سَرو اگر بِخَرامی، دَمی به گُلزاری                 خورَد زِ حَسرَت روی تو هر …

غزل 443 ادامه مطلب »

غزل 442

غزل 442 1-  به جانِ او ،که گَرَم دَسترَس به جان بودی              کَمینه پیشـکَشِ بَنـــدِگانـــش، آن بودی 2- بِگُفتَمی که بَها چیست، خاک پایَش را                اگـــر، حَیاتِ گِرانمایه، جاودان بودی 3- به …

غزل 442 ادامه مطلب »

اسکرول به بالا