غزل 108
*غزل 108* 1- خُسرَوا ! گویِ فَلَک در خَمِ چوگانِ تو باد ساحَتِ کون و مَکان عَرصۀ مِیدانِ تو باد 2- زلفِ خاتونِ ظَفَر، شیفتۀ پَرچَمِ توست دیدۀ فتحِ اَبَد ، عاشِقِ جولان تو …
غزل 107
*غزل 107* 1 – حُسنِ تو هَمیشه در فُزون باد رویَت همه ساله لاله گون باد وَاندَر سرِ ما خیالِ عشقت هر روز که هَست در فُزون باد 2- اندَر سرِ ما خیالِ عشقت …
غزل 106
*غزل 106* 1- تَنَت به نازِ طَبیبان نیازمَند مَباد وجودِ نازُکَت آزُردۀ گَزَند مباد 2- سَلامَتِ همه آفاق در سلامَتِ توست به هیچ عارِضه، شَخصِ تو دَردمَند مباد کَمالِ صورت و معنی ، زِ …
غزل 105
*غزل 105* 1- صوفی ار باده به اندازه خورَد، نوشَش باد وَر نه اندیـشة این کار، فـَرامـوشـَش باد 2- آن که یک جُرعه مَی از دست توانَد دادن دست با شاهِـدِ مَقـصود …
غزل 104
*غزل 104* 1- جَمالَت آفتابِ هر نَظَر باد زِ خوبی رویِ خوبَت خوب تَر باد 2- هُمایِ زلفِ شاهین شَهپَرَت را دِلِ شاهانِ عالَم، زیرِ پَر باد 3- کَسی کو بَستۀ زُلفَت نباشد چو …
غزل 103
*غزل 103* 1- روزِ وصلِ دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران، یاد باد 2- کامَم از تلخیِّ غم چون زَهر گَشت بانگِ نوشِ شاد خواران یاد باد 3- گرچه یاران فارِغَند از یادِ …
غزل 102
*غزل 102* 1- دوش آگَهی ز یارِ سَفَر کرده داد باد من نیز دل به باد دَهَم هر چه باد باد 2- کارَم بِدان رَسید که هَمرازِ خود کنم هر شام بَرقِ لامِع و …
غزل 101
*غزل 101* 1- شَراب و عیشِ نِهان چیست؟ کارِ بی‌بُنیاد زدیـم بَر صَـفِ رِنـدان و ، هـَر چه بادا باد 2- گِرِه ز دل بِـگُشـا وَز سِـپِهر یاد مَـکُن که فکرِ هیچ …
غزل 100
*غزل 100* 1-دی، پیـرِ مَی فُـروش، کـه ذِکرش به خِیر باد گـفتا: شـَراب نــوش و غَــمِ دِل بِـبَـر ز یـاد گفتـم: بـه بـاد می‌دَهَـدَم بـاده نَنـگ و نام گفتـا: قبـول کـن سخـن …
