غزل 216

 * غزل 216 * 1-آن یار کَزو خانة ما جایِ پَری بود                سَر تا قَدَمَش چون پری از عیب بَری بود 2-دل گفت: فُروکِش کنم این شهر به بویَش                       بیچاره ندانِست که …

غزل 216 ادامه مطلب »

غزل 215

* غزل 215 * 1-به کویِ مَیکَده یارب سَحَر چه مَشغَله بود            که جوشِ شاهِد و ساقیّ و شَمع و مَشعَله بود به کویِ مَیکَده یارب سَحَر چه مَشغَله بود            که جوشِ …

غزل 215 ادامه مطلب »

غزل 214

* غزل 214 * 1-دیدَم به خوابِ خوش که به دَستَم پیاله بود                         تَعبیر رفت و کار به دولَت حَواله بود 2-چِل سال رَنج و غُصّه کَشیدیم و، عاقبت                          تدبیرِ ما به …

غزل 214 ادامه مطلب »

غزل 213

* غزل 213 * 1-گوهَرِ مَخزَنِ اَسرار هَمانَست که بود                       حُقّة مِهر، بدان مُهر و نِشانَست که بود 2-عاشِقان، زُمرة اربابِ امانَت باشند                       لاجَرَم چَشمِ گُهَربار همانست که بود 3-از صَبا پُرس …

غزل 213 ادامه مطلب »

غزل 212

* غزل 212 * 1-یک دو جامَم دِی سَحَرگَه اتّفاق افتاده بود                  وز لَبِ ساقی ،شرابَم در مَذاق افتاده بود 2-از سَرِ مَستی دگر با شاهدِ عَهدِ شَباب                رَجعَتی میخواستم لیکِن طَلاق …

غزل 212 ادامه مطلب »

غزل 211

* غزل 211 * 1-دوش می آمد و رُخساره برافروخته بود                           تاکُجا بازدلِ غَمزَده ای سوخته بود 2-رَسمِ عاشق کُشی و، شیوة شهرآشوبی                     جامه ای بود،که برقامَتِ او دوخته بود 3-جانِ عُشّاق، …

غزل 211 ادامه مطلب »

غزل 210

* غزل 210 * 1-دوش دَر حَلقة ما، قِصة گیسویِ تو بود                   تا دِلِ شَب سخن از سِلسِلة مویِ تو بود 2-دل که از ناوَکِ مُژگانِ تو در خون می گَشت                            باز …

غزل 210 ادامه مطلب »

غزل 209

* غزل 209 * 1-قَتلِ این خَسته به شَمشیرِ تو تَقدیر نبود                     وَرنه هیچ از دِلِ بیرَحمِ تو تَقصیر نبود 2-مَنِ دیوانه چو زُلفِ تو رَها می کردم                             هیچ لایِقتَرَم از حَلقة …

غزل 209 ادامه مطلب »

غزل 208

* غزل 208 * 1-خَستگان را چو طَلَب باشَد و قُوَّت نَبُوَد                         گَر تو بیداد کُنی شَرطِ مُرُوَّت نبود ما جَفا از تو نَبینیم و تو خود نپسندی                       آنچه در مذهبِ اَصحابِ …

غزل 208 ادامه مطلب »

اسکرول به بالا