غزل 387
*غزل 387* 1- شاهِ شِمشادقـَـدان خُسرَوِ شیــرین دَهَنان که به مُژگان شِکَنَد قَلبِ هَمه صَف شِکَنان مَست بگذشت و نظر بر مَنِ دَرویش انداخت گفت: کِای چشم و چِراغِ همه شیرین سُخَنان …
غزل 386
*غزل 386 * 1- خدا را کَم نِشین با خِرقِه پوشان رُخ از رِنــدانِ بی‌سامان مَپوشان در این خِرقه بَسی آلودگی هاست خوشا وقــتِ قَبایِ مَـی فُروشان 2- در این خِرقه بَسی …
غزل 385
*غزل 385 * یارب آن آهویِ مُشکین به خُتَن بازرسان و آن سَهی سَروِ چَمان را به چَمَن بازرسان 1-یارب آن آهویِ مُشکین به خُتَن بازرسان و آن سَهی سَروِ خَرامان به …
غزل 384
* غزل 384 * 1-می سوزَم از فِراقَت روی از جَفا بگردان هِجران بَلایِ ما شد، یارب بَلا بِگَردان 2-مَه جِلوه می نُمایَد بر سَبز خِنگِ گَردون تا او به سَر دَرآید، …
غزل 383
* غزل 383 * 1- چَندانکه گُفتَم غَم با طَبیبان دَرمان نکردند مِسکین غَریبان 2-آن گُل که هر دَم در دَستِ بادیست گو شَرم بادَش از عَندَلیبان *ما دردِ پنهان با یار …
غزل 382
*غزل 382 * فاتِحه ای چو آمدی بر سَرِ خَسته ای، بِخوان لب بِگُشا که میدهد لَعلِ لَبَت به خسته جان 1-فاتِحه ای چو آمدی بر سَرِ خَسته ای، بِخوان لب بِگُشا …
غزل 381
*غزل 381* 1- گَرچه ما بَندگانِ پادشَهیم پادشاهانِ مُلکِ صُبح گَهیم گَنج در آستین و کیسه تَهی جامِ گیتی نُمای و خاکِ رهیم 2-گَنج در آستین و کیسه تَهی جامِ گیتی …
غزل 380
*غزل 380* بارها گفته ام و بارِ دِگَر می گویم که مَنِ گُمشده این رَه نه به خود می پویم 1- بارها گفته ام و بارِ دِگَر می گویم که مَنِ دِلشده …
غزل 379
*غزل 379* 1-سَرَم خوشَست و به بانگِ بلند میگویم که من نَسیمِ حَیات از پیاله میجویَم 2-عَبوسِ زُهد ،به وَجهِ خُمار ننشیند مُریدِ خِرقة دُردی کَشانِ خوشخویم شدم فَسانه به سَرگشتگیّ و …
