- شماره 274
1- دور لاله: ايهام دارد: 1- روزگار و فصل روييدن لاله. 2- اطراف و گرداگرد لاله. لاله: – 9 / 58. قدح: جام و پياله ي شراب. بوي: ايهام دارد: 1- رايحه 2- اميد و آرزو. صبا: نسيم صبحگاهي – فرهنگ.
در فصل شکوفايي گل لاله جام شراب بگير و به دور از هرگونه ريا و تظاهر بنوش و با بوي دل انگيز گل سرخ لحظه اي با باد صبا هم نشين باش.
2- همه ساله: سراسر و تمام سال.
نمي گويم که در سراسر سال شراب بنوش و مي خوارگي کن. سه ماه بهار را شراب نوش و نه ماه ديگر را پارسا و پرهيزکار با.
3- چو: چون، وقتي که. پير: مرشد و راهنماي سالکان – فرهنگ. سالک: رهرو – فرهنگ.
وقتي راهنما و مرشد سالک طريق عشق، تو را به نوشيدن شراب حواله مي کند؛ پس بنوش و منتظر رحمت و بخشايش الهي باش.
4- هوا: ميل و آرزو. جم: – 4 / 28. جام جهان نما: جام جمشيد – فرهنگ. بين جم و جام جناس زايد است.
اگر آرزو داري که هم چون جم به اسرار پنهان عالم دست پيدا کني، بيا و با جام جهان نماي دل هم نشين و همراه باش.
5- فروبستگي: گره خوردگي، پيچيدگي. خواجه کارهاي اين عالم را به غنچه ي تودرتو و گره خورده مانند کرده است و باد صبا را سبب باز شدن غنچه مي داند؛ به همين سبب مي فرمايد: اگرچه کارهاي اين عالم مانند غنچه تودرتو و پيچيده است؛ ولي تو مانند باد صبا که غنچه را باز مي کند، گره گشاي مشکلات باش.
6- وفا: – 2 / 90. سيمرغ: پرنده اي است افسانه اي که در داستان هاي ملّي ايران بر کوه البرز مي زيست. سيمرغ را در ادب فارسي و عربي گاه به عنقا تعبير کرده اند و محلّ آن را کوه قاف دانسته اند (فرهنگ اشارات). کيميا: 9 / 5.
از کسي انتظار وفاي به عهد و پيمان را نداشته باش و اگر پند مرا قبول نمي کني، پس بيهوده در جستجوي سيمرغ و کيميا باش که هرگز يافت نمي شود و وجودشان محال است.
7- مريد: – 6 / 77. طاعت: عبادت. بيگانگان: ناآشنايان، «کساني که در مقام سير و سلوک برنيامده و قدم در راه طريقت ننهاده اند.» (فرهنگ اصطلاحات و تعبيرات عرفاني). معاشر: سلامت باشد – فرهنگ. بين رندان و پارسا تضادّ است.
اي حافظ، هوادار عبارت ظاهري افراد ناآشنا از عشق مباش و در پي آنان مرو، امّا با رندان عاشق پيشه ي پرهيزکار هم نشين و هم دم باش.
