• * غزل 461 *

1-  کَتَبتُ قِصَّهَ شَوقــــی و مَدمَعی باکی

              بیـا کـه بی تـو به جان آمدم، زِ غَمناکی

بَسا که گفته‌ام از شوق، با دو دیدۀ خویش

            اَیا منازِلَ سَلمـــــی فَـاَینِ سَـلمــــاکِ

2-  بَسا که گفته‌ام از شوق، با دو دیدۀ خود

            اَیا منازِلَ سَلمـــــی فَـاَینِ سَـلمــــاکِ

عَجیـب واقـعه‌ای و غَـریب حادثه‌ای است

            اَنَـا اصطَبَــرتُ قَتیِــلاً و قَــاتِـلی شــاکی

3-  عَجیـب واقـعه‌ای و غَـریب حادثه‌ای

            اَنَـا اصطَبَــرتُ قَتیِــلاً و قَــاتِـلی شــاکی

4-  که را رَسَد که کُنَد عِیبِ دامَنِ پاکَت

          که هَمچو قَطره که بَر بَرگِ گُل چِکَد، پاکی

 ز خاکِ پایِ تو داد آبِ روی لاله و گُل

           چو کِلـکِ، صُنـع رَقَـم زد بَر آبی و خـاکی

5- ز خاکِ پایِ تو داد آبِ روی لاله و گُل

           چو کِلـکِ، صُنـع رَقَـم زد به آبی و خـاکی

صَـبا عَبـیرفَشـان است ،سـاقیا بـَرخیز

          وَ هَـاتِ شَـمـسَـهَ کَـــرمٍ مُطَــیَّبٍ زاکــی

6-  صَـبا عَبـیرفشـان گَشـت ،سـاقیا بـَرخیز

          وَ هَـاتِ شَـمـسَـهَ کَـــرمٍ مُطَــیَّبٍ زاکــی

7-  دَعِ التَّکاسُلَ تَغنَـــم فَقَد جـَـرَی مَثَلٌ

         کـه زادِ راهـرَوان، چُـستی اسـت و چالاکی

8-  اَثَر نماند زِ من، بی شَمایِلَت آری

           اَرَی مَآثِرَ مـَحیـــایَ مـِن مـَُـحَیّـاکِ

زِ وَصفِ حُسنِ تو حافظ چگونه دَم بِزَنَد

           که چو ن صفاتِ الهی وَرایِ اِدراکی

9- زِ وَصفِ حُسنِ تو حافظ چگونه نُطق زَنَد

         که هم چو صُنـــعِ خدایـی، وَرایِ اِدراکی

*****************************

وزن غزل 461 : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن ( بحر مجتث مثمن مخبون اصلم )

1-  کَتَبتُ قِصَّهَ شَوقــــی و مَدمَعی باکی

              بیـا کـه بی تـو به جان آمدم، زِ غَمناکی

موضوع بیت:حدیث فراق-رؤیت (تمنای دیدار)

مضمون بیت: دوري يار

معنی واژگان:به جان آمدن: نزديک مرگ بودن

قواعد: باکی ، شاکی ، زاکی را که تنوین دارد و در قافیه باید باکِ شاکِ زاکِ نوشت و کسره را باشباع خواند .

آرایه ها:ملمع

واج آرایی:آوای «gh»

معنی بیت: داستان اشتیاق به دوست را نوشتم و چشم من گریان است ؛ بشتاب که جدا از تو از غمگینی جانم به لب رسید .

…………………………..

2-  بَسا که گفته‌ام از شوق، با دو دیدۀ خود

            اَیا منازِلَ سَلمـــــی فَـاَینِ سَـلمــــاکِ

موضوع بیت:یار(در جستجوی کوی یار)

مضمون بیت: جستجوي معشوق

معنی واژگان:سلمي: از عرايس شعري است و به صورت اسم عام به معني معشوق به کار مي رود.

آرایه ها:ملمع.

واج آرایی:تکرار حرف «س»

معنی بیت: از اشتیاق به دیدار تو بارها با دو چشم خود چنین گفته ام : ای منزلگاه سلمی ( مقصود معشوق من ) سلمی تو ( سلمای تو ) کجاست .

………………………….

3-  عَجیـب واقـعه‌ای و غَـریب حادثه‌ای

            اَنَـا اصطَبَــرتُ قَتیِــلاً و قَــاتِـلی شــاکی

موضوع بیت:عشق(شهید راه عشق)

مضمون بیت: عاشق و معشوق

معنی واژگان:عجيب: شگفت انگيز/ واقعه: اتفاق /غريب: نادر، کمياب /عجیب واقعة : پیش آمدی شگفت ، و همچنین است غریب حادثة

قواعد: عجیب واقعة : صفت و موصوف

آرایه ها:ملمع/ترادف در  واقعه و حادثه

واج آرایی:تکرار آوای «آ»

معنی بیت: پیش آمدی شگفت و رویدادی کم نظیرست : من که کشتة عشقم ، شکیبائی ورزیدم ولی کشندة من ( معشوق ) دادخواه و شاکی است

…………………………….

4-  که را رَسَد که کُنَد عِیبِ دامَنِ پاکَت

          که هَمچو قَطره که بَر بَرگِ گُل چِکَد، پاکی

موضوع بیت:مقام اخلاص

مضمون بیت: پاک دامني معشوق يا ممدوح

معنی واژگان: که را رسد: چه کسي مي تواند/ عيب کردن: ايراد گرفتن، سرزنش کردن

آرایه ها:استفهام انکاری

واج آرایی:تکرار حرف «ک»

معنی بیت: چه کسي مي تواند بر دامن پاک تو عيب بگيرد؟ زيرا که تو مانند قطره ي شبنمي که بر روي گل مي چکد، پاکي.

محصول بيت ــ كه جرئت مى‌كند كه دامن پاك‌ات را لكه‌دار كند: كه مى‌تواند؟ به طريق استفهام انكارى.

زيرا تو چون برگ گلى كه بر رويش قطره مى‌چكد پاكى، يعنى تو مانند برگ گلى كه بر رويش قطره شبنم مى‌نشيند پاك هستى.

………………………

5- ز خاکِ پایِ تو داد آبِ روی لاله و گُل

           چو کِلـکِ، صُنـع رَقَـم زد به آبی و خـاکی

موضوع بیت:اولیای الهی(مقام اولیاء)

مضمون بیت: معشوقي برتر از لاله و گل

معنی واژگان:آب: زينت و زيور/ آبی و خاکی : آفریدگان بحری و بری/ روي: چهره/ کلک صنع: قلم آفرينش/ رقم زدن: بر صفحه ي روزگار ترسيم کردن، به وجود آوردن/ آبي: موجودات بحري/ خاکي: موجودات برّي/

قواعد: آبی و خاکی : صفت جانشین موصوف

آرایه ها: تناسب و تضاد ميان خاک و آب /تناسب و تضاد در  آبي و خاکي / تناسب در کلک صنع با رقم زدن و آب دادن / تشبيه مضمر و تفضيل معشوق به لاله و گل.

واج آرایی:تکرار حروف «ل» و «ک»

معنی بیت: آنگاه که خامة آفرینش نقش آفریدگان بحری و بری را میزد ، رونق و تازگی بلاله و گل از غبار قدم تو بخشید .

……………………

6-  صَـبا عَبـیرفشـان گَشـت ،سـاقیا بـَرخیز

          وَ هَـاتِ شَـمـسَـهَ کَـــرمٍ مُطَــیَّبٍ زاکــی

موضوع بیت:عنایت (طلب عنایت از ساقی)

مضمون بیت: فصل بهار و شراب

معنی واژگان:عبيرفشان: عطرآگين، افشاننده ي بوي گلها.

آرایه ها:ملمع.

واج آرایی:تکرار حرف «ش» و آوای «s»

معنی بیت: باد بهاری عطر میپراگند ، ای ساقی ، برخیز و خورشید تاک ( بادة ناب ) را که خوشبوست و پاکیزه است ، بیار و بده .

………………………….

7-  دَعِ التَّکاسُلَ تَغنَـــم فَقَد جـَـرَی مَثَلٌ

         کـه زادِ راهـرَوان، چُـستی اسـت و چالاکی

موضوع بیت:کشش وکوشش (کوشش در راه وصال)

مضمون بیت: دور داشتن از تنبلي

معنی واژگان:زاد: توشه/ چستي: جنبش و حرکت /چالاکي: زرنگي

آرایه ها: تضاد در تکاسل با چستي و چالاکي

واج آرایی:تکرار حروف «س» و «چ»

معنی بیت: تن آسانی و سست کوشی را رها کن تا سود بری ؛ همانا مثلی سایرست که توشة پویندگان راه عشق چابکی و جلدی است .

……………………………..

8-  اَثَر نماند زِ من، بی شَمایِلَت آری

           اَرَی مَآثِرَ مـَحیـــایَ مـِن مـَُـحَیّـاکِ

موضوع بیت:حدیث فراق(بلای هجران)

مضمون بیت: فراق

معنی واژگان:شمايل: خوبيها، عادات نيک، چهره، روي

قواعد: شمايل: جمع شميله

آرایه ها:ملمع.

واج آرایی:تکرار حروف «م» و «ی»

معنی بیت: جدا از چهره نکو و اندام زیبا و خوی نیک تو از من نشانی نماند آثار نیک و نمایان زندگی خود را از پرتو رخسار تو می بینم و می شناسم .

…………………………

9- زِ وَصفِ حُسنِ تو حافظ چگونه نُطق زَنَد

         که هم چو صُنـــعِ خدایـی، وَرایِ اِدراکی

موضوع بیت:یار(یاربی همتا)

مضمون بیت: حافظ و ناتواني از وصف يار

معنی واژگان:وصف: چگونگي، صفت، چگونگي گفتن، صفت گفتن/ نطق زدن: سخن گفتن/ صنع: هنر/ ورا: بالاتر / ادراک: فهم و درک کردن

واج آرایی:تکرار حرف «ن»

معنی بیت: حافظ نمی تواند در وصف زیبائی تو سخن گوید ، چه مانند کارهای خدائی برتر از حد دریافت و شناخت میباشی .

………………………….

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا