• *غزل 376*

دوستان، وَقتِ گُل آن به که به عِشرَت کوشیم

                   سخنِ پیرِمُغان است و به جان بنیوشیم

1- دوستان، وَقتِ گُل آن به که به عِشرَت کوشیم

                سخنِ اهلِ دِلَست این و به جان بنیوشیم

2-نیست در کس کَرَم و وقتِ طَرَب می گُذَرَد

                     چاره آنست که سَجّاده به مَی بِفروشیم

3-خوش هَوائیست فَرَح بَخش، خدایا بفرست

                     نازنینی که به رویَش مَیِ گُلگون نوشیم

اَرغَنون سازِ فلک رَهزَنِ اهلِ هنرست

                 چون ازین قِصّه ننالیم و چرا نخروشیم؟

4-اَرغَنون سازِ فلک رَهزَنِ اهلِ هنرست

                 چون ازین غصّه ننالیم و چرا نخروشیم؟

5-گُل بجوش آمد و از مَی نَزَدیمَش آبی

             لاجَرَم ز آتشِ حِرمان و هَوَس می جوشیم

دِل بجوش آمد و از مَی نَزَدیمَش آبی

             لاجَرَم ز آتشِ حِرمان و هَوَس می جوشیم

می کَشیم از قَدَحِ لاله شَرابِ موهوم

             چشمِ بَد دور، که بی مُطرِب و مَی مَدهوشیم

6-می کَشیم از قَدَحِ لاله شَرابی موهوم

             چشمِ بَد دور، که بی مُطرِب و مَی مَدهوشیم

7- حافظ این حالِ عَجَب با که توان گفت که ما

                           بُلبُلانیم که در موسِمِ گُل خاموشیم

******************************

وزن غزل376: فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لان(بحر رمل مثمن مخبون اصلم مسبغ)

1- دوستان، وَقتِ گُل آن به که به عِشرَت کوشیم

                سخنِ اهلِ دِلَست این و به جان بنیوشیم

موضوع بیت: غنیمت شمردن فرصت

مضمون بیت: فصل بهار و عيش و نوش

معنی واژگان:وقت گل: فصل بهار/ عشرت: عيش و نوش، تشکيل مجلس بزم و معاشرت توأم با شادي با دوستان/ اهل دل: عاشقان/ به جان: از صميم قلب/ نيوشيدن: گوش دادن، شنيدن،

آرایه ها:تناسب در دل و جان /جناس در به و به

واج آرایی: تکرار حرف «ن»

معنی بیت: ای یاران در فصل گل شایسته است که بخوشی و عیش بپردازیم. این گفتة صاحبدلانست و باید آن را از دل و جان شنید و بکار بست.

………………………….

2-نیست در کس کَرَم و وقتِ طَرَب می گُذَرَد

                     چاره آنست که سَجّاده به مَی بِفروشیم

موضوع بیت: غنیمت شمردن فرصت-زهد و رندی در برابر هم(گذشتن از زهد خشک به سوی معرفت ناب)

مضمون بیت: فصل بهار و تهيدستي و چاره ي کار

معنی واژگان:کرم: بخشندگي/ طرب: شادي و نشاط/ سجّاده: جانماز/ سجاده و خرقه در گرو شراب گذاشتن يا در وجه شراب دادن مضموني است که در شعر حافظ بسيار تکرار شده است/ به مي فروختن يعني در مقابل شراب دادن و فروختن

آرایه ها: تضاد در سجاده و می/تناسب در  می با طرب

واج آرایی: تکرار حرف «ر» و تکرار حرف «د» و آوای «t» و نزدیکی مخرج آن ها.

معنی بیت: آثار بخشندگی و رادی در کسی پدیدار نیست و فرصت شادی سپری می شود، علاج کار آنست که جانماز را بفروشیم و از وجه آن باده بخریم.

………………………….

3-خوش هَوائیست فَرَح بَخش، خدایا بفرست

                     نازنینی که به رویَش مَیِ گُلگون نوشیم

موضوع بیت: همنشینی (بزم طرب هم پروانه و هم شمع می خواهد)

مضمون بیت: آرزوي زيباروي بزم آرا

معنی واژگان:خوش: دلپذير/ فرح بخش: شادي آور/ نازنين: زيباروي خوش اندام و ظريف/ به رويش مي گلگون نوشيم: به چهره اش نگاه کنيم و شراب گلرنگ بنوشيم/ اشاره به چهره ي همان نازنين که چهره ي او نيز مانند گل است/ اين بيت را مي توان نوعي شطح دانست که سخن گفتن بدين سان يا خدا دور از ادب است

قواعد: نازنین: صفت جانشین موصوف

واج آرایی: تکرار حرف «ش» در بيت و حرف «ن» در مصراع دوم

معنی بیت: هوائی دلپذیرو شادی آورست، خداوندا،یاری نازپرور و عزیز ببزم ما روانه کن تا بر جمال فرخندة او بادة سرخ در کشیم.

……………………………

4-اَرغَنون سازِ فلک رَهزَنِ اهلِ هنرست

                 چون ازین غصّه ننالیم و چرا نخروشیم؟

موضوع بیت: دنیا و بی اعتباری آن(افسوس خوردن از رهزنی فلک )

مضمون بیت: حرمان اهل هنر

معنی واژگان:ارغنون ساز فلک: مقصود ستاره ي زهره است که مظهر هنر آواز و موسيقي و شادي و نشاط است/ ارغنون: نام سازي است بادي/ ارغنون ساز: نوازنده ي ارغنون/ رهزن: قاطع الطريق، دزد جاده ها و نيز معني «نوازنده» يا «مقام نواز» هم مي دهد/ در بيت اشاره اي به خوش آوازي و موسيقي داني حافظ هست/رهزن: (1) راهزن راه ها/ 2) نوازنده)

قواعد: ارغنون ساز فلک: تشبیه صریح

آرایه ها: تناسب در ارغنون ساز و رهزن و اهل هنر و ناليدن و خروشيدن همه از اصطلاحات موسيقي هستند / ایهام در رهزن

واج آرایی: تکرار حرف «ن»

معنی بیت: ارغنون نوازندة سپهر دزدانه هنرمند کش است، باید از این غم نالید و فریادکرد.

………………………………..

5-گُل بجوش آمد و از مَی نَزَدیمَش آبی

             لاجَرَم ز آتشِ حِرمان و هَوَس می جوشیم

موضوع بیت: غنیمت شمردن فرصت(افسوس خوردن برای از دست دادن فرصت)

مضمون بیت: تأسف از گذشتن بهار

معنی واژگان:به جوش آمد : از زمين سرزد و سبز شد، بيقرار و آشفته شد، گل در ديگهاي گلابگيري جوشيد و گلابش گرفته شد (يعني فصل گل تمام شد)/ آب زدن: آب پاشيدن به چهره ي شخص بيقرار و آشفته، آب زدن به اطراف سرپوش ديگ گلابگيري، نوشيدن شراب/لاجرم: ناچار، بنابراين/ حرمان: نااميدي و بي نصيبي/جوشيدن: عصباني شدن، در جوش و خروش بودن

قواعد: لاجرم: قید تأکید نگاه کنید بغزل 213 بیت2 آتش حرمان (اضافه ي تشبيهي).

آرایه ها: تناسب در جوش آمدن و آب زدن و آتش و جوشيدن وگل / جناس در مي در مصراع اول و مي در مصراع دوم «در مي جوشم» / ایهام در آب زدن /ایهام در به جوش آمد

واج آرایی:تکرار حرف «ش»

معنی بیت: گل روئید و شکفت و از آب می بر آتش گل آبی نیفشاندیم و در کنار گل باده ننوشیدیم، ناگزیر از سوز محرومی و داغ خواهش دل،دیگ سینه ما می جوشد و خاطرمان مشوش است.

………………………………

6-می کَشیم از قَدَحِ لاله شَرابی موهوم

             چشمِ بَد دور، که بی مُطرِب و مَی مَدهوشیم

موضوع بیت: ذکر(شراب یاد خدا )

مضمون بیت: مست بهار و طبيعت

معنی واژگان:مي کشيم: مي نوشيم/ موهوم: خيالي/ چشم بد دور: اي کاش چشم حسودان و کج انديشان نبيند/ مدهوش: دهشت زده، حيران و سرمست

قواعد:قدح لاله: (اضافه ي تشبيهي) لاله به قدح يعني جام شراب تشبيه شده است/ شرابی موهوم: موصوف و صفت

آرایه ها:تناسب در کشيدن و قدح و شراب و مطرب و مي و مدهوش

واج آرایی: تکرار حرف «م» و «ب»

معنی بیت: باده ای خیالی از جام سرخ لاله می نوشیم، چشم حسود دور و کور باد که جدا از رامشگر و باده سر مستیم.

………………………….

7- حافظ این حالِ عَجَب با که توان گفت که ما

                           بُلبُلانیم که در موسِمِ گُل خاموشیم

موضوع بیت: ادب (ادب حضور)

مضمون بیت: فصل بهار و حرمان

معنی واژگان:حال عجب: حالت شگفت انگيز/ بيت نشانه ي عدم استفاده از فصل بهار و ناتواني در برپا کردن مجلس بزم و شادي

قواعد: حال عجب: موصوف وصفت

آرایه ها: نوعی جناس در که و که/نوعی جناس در با وما

واج آرایی: تکرار حرف «م» در مصراع دوم

تکرار حرف «ک» و «گ» و نزدیکی مخرج آن ها.

معنی بیت: ای حافظ، این حال شگفت را با کس باز نمی توان گفت، چه ما عندلیبانیم که در بهاران بناخواه دل خود مهر سکوت بر لب نهاده ایم.

……………………………….

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا